مجموعه دلنوشته های بهرام - ایران
ایران...
ایران کشوری در جهان سوم
بچه بودم فکر میکردم ما سومین کشور برتر دنیا هستیم !!
هه ! آره بهش میگم
چرا به ما میگن جهان سومی ؟ معیار رتبه کشورها چیه ؟ تکنولوژی و از این حرف ها یا مردم اون کشور ؟
حتما تو هم مثل من فکر میکنی که ایرانیان بهترین آدمیان روی زمین هستند ; مهربان ، مهمان نواز ، مومن ، خداشناس ، صلح جو ، عادل و...
و همیشه هم فکر میکنی که ما آدم خوبه هستیم و غربی ها آدم بده !
ما فکر میکنیم پیشرفت کردیم چون فقط حرفش رو میزنیم
اگه اینطوریه که قرن ها پیش آدم خور ها به خودشون میگفتن ای ول چه پیشرفتی کردیم فهمیدیم میشه آدم هم خورد !!
نه ما فرقی نکردیم .. هنوز هم وقتی بخوام فکر و عقاید خودم رو تو جمعی بیان کنم که ضد همه ی حرفهاست میگن : "یعنی این همه آدم غلط میگن و تو درست میگی ؟" آره آره آره به خدا میشه که همه ی دنیا غلط بگن و فقط من درست بگم
ما خودمون رو گول نمی زنیم
این افکار تو ذهن ما هک شده
از بچگی تو گوش همه ی ما اینطوری خوندن
چرا هرکس وقتی اشتباه هم میکنه باز سینه سپر میکنه و طلبکاره ؟
یکم روشن فکر کن .. کسایی که الان دیوونه صداشون میزنن و همه میگن که مزخرف میگن شاید دارن درست میگن و چون من و تو کوتاه فکر میکنیم به نظر مزخرف میاد
فکر کن ببین ما هنوز مثل آدم های زمان گالیله نیستیم ؟
یا چرا وقتی خودمون میدونیم که نقص داریم همه جا داد میزنیم که ما بهترین هستیم ؟
چرا آخه ؟
چرا حتی به همین اوضاع راضی هستیم و تو فیلم های سینمایی زیر بارون داد میزنن و میگن جهان سوم عاشقتم و هیچ چیز بهتر از جهان سوم نیست ؟
چرا اینجا وقتی می ایستم جلوی آینه خودمو نمیبینم ؟ چرا ؟
چرا هرکس میخواد به دیگری احترام بزاره فقط تظاهر میکنه ؟
چرا وقتی پسرای اینجا موی دختر میبینن تحریک میشن ؟
چرا وقتی این همه گاز داریم هنوز اتوبوس ها تو تابستون مثل سونا خشک میمونه ؟
دیگه زندگی نمیکنم ، نفس میکشم